ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΑΧΑ Η ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΝΟΥΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΟΛΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΚΙ...
Η ιστορία της Ελένης Ξένου. Στεκόταν εκεί ακίνητη στο άνοιγμα της πόρτας κι η ομορφιά της ήταν κι αυτή άνοιγμα απ’ όπου ήθελαν να περάσουν όλα όσα είχα ζήσει ως εκείνη τη στιγμή. Η Ελένη Ξένου άρχισε...
View ArticleΚΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΛΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ:
Ισχυροί άγνωστοι αποφασίζουν για τα αισθήματά μας και η υπόδουλη ψυχή μας τα εκτελεί. Και μη μου καταλογίσετε αλλόκοτες θηλυκές νευρώσεις. Δεν έχω σκοτάδι εγώ. Ολόκληρη είμαι στο φως κι ίσως αυτό να...
View ArticleΑΦΗΣΕ ΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ ΕΝΑΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΟ...
φώτα! Φώτα! Φώτα! φώναξε σαν να πνιγόταν η Κυβέλη. Το σπίτι γέμισε αναμμένες λάμπες. Η Κυβέλη στάθηκε στη μέση του δωματίου κάτω απ’ το φως ενός εκκλησιαστικού πολυελαίου. Καταρράχτης αστραφτερών...
View ArticleΟ ΠΟΙΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΜΙΛΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΙ Ο...
Ξέρεις τι είναι τα συναισθήματα Κωνσταντίνε; λέει λυπημένα η Κυβέλη. Έχεις δει ποτέ πως είναι ένα συναίσθημα; Εγώ τώρα θα σου δείξω και θα δεις για πρώτη φορά συναισθήματα ανθρώπου. Η Κυβέλη ξεκούμπωσε...
View ArticleΕΛΗΞΕ Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ, ΑΠΟΦΑΝΑΤΙΣΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΗΚΕ Η ΑΠΑΤΗ...
Μια οργιαστική Σιγή εβλάστησε σε όλες τις ρωγμές. Κοιτάξτε αυτούς τους νεαρούς των δεκαπέντε-δεκαεφτά χρόνων. Κοιτάξτε τους καλά. Προσέξτε την Κατήφεια τους. Την νευρική τους απάθεια, την σιωπή τους,...
View ArticleΨΙΛΟΒΡΕΧΕ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΚΟ ΦΩΣ ΣΚΕΠΑΖΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ… ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΟΙ ΙΔΕΕΣ,...
Την Κυβέλη την έλεγαν και Αρετή. Όμως ποτέ κανείς δεν την είχε φωνάξει έτσι. Άνοιξα τα μάτια. Δεν πονούσα πια και μονάχα αισθανόμουν την βία των χτυπημάτων αλλά κανέναν πόνο. Ήμουν πεσμένος κάτω κι από...
View ArticleΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΡΟΥΣΕ ΕΡΩΤΕΣ ΑΠΟ ΣΤΑΧΤΗ ΠΑΡΘΕΝΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ:
Άρχισε μια σιωπή κι ερχόταν προς τα εμένα και τότε είδα στην άκρια του βαγονιού. Ήταν ένα σύμπλεγμα των ανθρώπων. Νεαρά αγόρια και γυναίκες μικρές. Δεκαπέντε και δεκαεφτά χρονών ξεντυμένα κι έκαμναν...
View ArticleΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΑΝΑΕΡΗ ΣΑΝ ΝΥΜΦΗ ΜΕ ΜΑΚΡΙΑ ΙΣΙΑ ΞΑΝΘΑ ΜΑΛΛΙΑ ΕΠΑΙΖΕ ΒΙΟΛΟΝΤΣΕΛΟ:
Αναγνώρισα το κομμάτι που έπαιζε από το λιτό μοτίβο που επαναλαμβανόταν και τα μικρά διάκενα σιγής που όσο πήγαιναν εμάκραιναν ενώ λιγόστευε η μουσική. Ήταν η μοναξιά του Αρθούρου Ρεμπώ. Μπροστά τους...
View ArticleΑΓΑΠΑΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΝΩ ΕΝΔΟΞΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ (μόνο αυτό κάνει έναν άνθρωπο άνθρωπο…)
Η ιστορία της Ελένης Ξένου. Η Ελένη λέει δεν ξέρω αν μ’ ακούς. Γι’ αυτό θα μιλήσω σαν να μιλούσα στην κόρη μου. Την άφησα δεκατριών χρονών για να έρθω να ζήσω μαζί σου κι ακόμα δεν την έχω ξαναδεί και...
View ArticleΟΛΑ ΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ Ο,ΤΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕ ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ:
Με ντύσαν με λεπτά λινά από αργαλειούς. Χειροποίητα υφάσματα κι από πάνω έριξαν έναν βαρύτιμο χρυσόν βυζαντινό μανδύα. Με σκέπασαν με χώμα που η Ελένη είχε φέρει μέσα σ’ ένα πιθάρι. Ήταν ένα χώμα πολύ...
View ArticleΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΡΘΙΟΙ ΜΕ ΜΙΑ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΣΦΑΔΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΝΤΑΙ ΥΠΟΦΕΡΟΝΤΑΣ:
Ο κόσμος να γίνει εικόνα. Αυτή θα είναι η τελευταία ζωή των ανθρώπων να τους σκεπάσει μια εικόνα! Απομακρύνθηκε ο ορίζοντας. Η ζωή φάνηκε πρώτα στους τοίχους που ήταν αλειμμένοι μ’ ένα υλικό σαν...
View ArticleΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΤΑΝ ΑΠΟΛΟΓΕΙΤΑΙ (η απολογία ακούγεται πάντα από μακριά):
Δεν επιτρέπεται στον κήρυκα να αποβιβαστεί. Στάθηκε πάνω σ’ ένα ανάχωμα από πέτρες στη μέση του νερού. Προσωρινό νησί αντίκρυ στην παραλία των ανθρώπων. Ήρθαν και το έχτισαν θαλασσινοί εργάτες. Από...
View ArticleΡΑΓΙΣΜΑΤΙΕΣ ΑΠ’ ΟΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Παραφυλάν ύπουλα κι αθόρυβα γλυστράν προσέχοντας και μπαίνουν. Παίρνουν την θέση πάντα καποιανού που δεν ξέρω όμως εγώ τον αγαπούσα. Αλλά είναι άγνωστοι άνθρωποι και κρύβονται πίσω από τις συγγένειες...
View ArticleΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕ ΤΟΥΣ ΑΛΑΛΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ (τον κοιτούσαν από καταγής...
Ανέβηκε στην επιφάνεια του χώματος. Ακολουθώντας έναν λοξό ανήφορο τον ανέβηκε με κούραση. Λοξά παρουσιάστηκε στην πόλη. Εξαντλημένος σα να γεννιόταν εκείνη τη στιγμή που παρουσιάστηκε. Αργά έτρεφαν τα...
View ArticleΗ ΑΒΟΗΘΗΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ («γιατί «ποτέ γυναίκα δεν κατάλαβε έναν άνδρα»)...
Δεν ξέρω γιατί- ίσως λόγω αναποδιάς- θέλω να μιλήσω για τον άντρα. ΄Η μάλλον ξέρω: μ’ αυτόν ασχολείται μια ζωή η γυναίκα – πατέρας ή εραστής, σύζυγος ή γιος- ο άντρας είναι, από την αρχή ως το τέλος,...
View ArticleΕΓΩ ΦΥΛΑΩ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΝΩ (η ζωή μας και το σπίτι...
Μια μέρα μεταμορφώθηκε σε ετοιμοθάνατη μεσήλικη γυναίκα. Με μιαν αργόσυρτη λύπη αναθυμάται τη ζωή της. Έχει μονάχα ένα μεγάλο γιο. Δεκαοκτώ χρονών αλλά εξαιτίας μιας χρόνιας αρρώστιας ζει κλεισμένος σε...
View ArticleΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΧΟΥΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΡΕΘΙΖΟΥΝ ΤΟ ΧΑΟΣ
Με παραισθήσεις υποφέροντας ο κήρυκας αισθάνθηκε να διαιρείται. Από το σώμα του επαράγονταν κι άλλα σώματα κι έγινε ένας στίχος ερχομένων. Αισθάνεται να ανήκει. Ανήκε σ’ ένα γείσο κρεμαστών ανθρώπων....
View ArticleΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΡΕΛΕΣ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΙΝΑΝ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ:
Αργά παρουσιάστηκαν δυο γυναίκες. Σ’ ένα άλλο μέρος όπου επλάταινε πίσω από τους ανθρώπους και λίγο υψωνόταν. Σαν ράχη όπου ακουμπούσε το όρθιο πλήθος. Εκεί δεν έστεκε κανείς και το χώμα έπαιρνε να...
View ArticleΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΘΑ ΣΥΝΕΝΩΘΟΥΝ…
Το ένα θα κολλά στο άλλο κι ό,τι είναι από άνθρωπο θα στερεωθεί. Θα δημιουργηθεί ένα πελώριο σώμα κοινό. Θα εμφανιστεί ένα καινούριο δέρμα κι ένα πλατύ καινούριο πουκάμισο δέρματος. Ωκεανός από δέρμα...
View ArticleΕΙΔΑ ΧΘΕΣ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΓΑΠΗ:
Ό,τι γίνεται γύρω μου γίνεται ξαφνικά, ό,τι γίνεται μέσα μου γίνεται ξαφνικά: Είδα χθες ένα όνειρο που ήταν αγάπη. Σε μια στιγμή γέμισα αγάπη και χαμογέλασα με δάκρυα ήταν σαν έκσταση. Ήρθαν ένα σωρό...
View Article