Quantcast
Channel: Χειμωνάς Γιώργος, Εχθρός του Ποιητή, Εκδρομή, Αδελφός, Πεισίστρατος, Γάμος Χτίστες
Viewing all articles
Browse latest Browse all 235

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΧΟΥΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΡΕΘΙΖΟΥΝ ΤΟ ΧΑΟΣ

$
0
0

Με παραισθήσεις υποφέροντας ο κήρυκας αισθάνθηκε να διαιρείται. Από το σώμα του επαράγονταν κι άλλα σώματα κι έγινε ένας στίχος ερχομένων. Αισθάνεται να ανήκει. Ανήκε σ’ ένα γείσο κρεμαστών ανθρώπων. Οπλισμένοι με ό,τι γυμνότερο έχει ο άνθρωπος. Αλλά και πιο πολύ γυμνότερος είναι ο λόγος. Όλοι εκοίταζαν προς το μέρος των ανθρώπων. Η εσωτερική αναγγελία τους έκαμνε πυκνό και κρίσιμο βλέμμα. Τα μάτια στερεωμένα πάνω στα μέτωπα με μεγάλες μαύρες βελονιές. Βαμμένα από τα δάκρυα του ερχομού κι ωστόσο σαν χρυσά. Ανοιχτά εγκαύματα και σκάμματα του προσώπου όπου μαζεύεται ο έλαιος των εικονισμάτων. Ο ισχυρός ερχομός παραμόρφωνε το πρόσωπο του κήρυκα ώστε να παίρνει την όψη μιας απερίγραπτης κακουργίας (αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιώργου Χειμωνά «ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ», Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ 1979 – ARTbyJELLYANNADARLING Anna Dimitriou Canty Blue )



ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΦΥΛΑΓΑΝ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΕΤΡΕΧΑΝ ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΚΗΡΥΚΑ:
Με βιασύνη περνάν και φεύγουν και ξαναφαίνονται κι αδιάκοπα χάραζαν γύρω του μιαν αδιόρατη τροχιά μέριμνας κι από αυτήν κυρίως τις εκατάλαβε. Παρόλο που δεν τις έχει ξαναδεί τις υποδέχθηκε πως ήταν δικές του κόρες. Μειλίχιες και δραματικές από καιρό τον περικύκλωναν και στέκονταν μακριά. Κρύβονταν όταν γυρνούσε να τις δει. Με μακρινές χειρονομίες στον αέρα σα νοερές αγκύλες όσων του παράγγελλαν από μακριά. Αλλά τώρα εξαιτίας μιας σοβαρής αιτίας αναγκάστηκαν να παρουσιαστούν. Ξαφνικά ο κήρυκας διαισθάνθηκε πως η αιτία είναι για να τον εξευμενίσουν. Γυναίκες μεγαλόσωμες και μυθικές φοράν πολλά και μακριά φορέματα σαν αράχνες. Αλλά επιβλητικές και εκθαμβωτικές και δύο είχαν κατακόκκινα μαλλιά. Τον πλησίασαν αργά με έγνοια. Με μια πρόωρη αγωνία να τον εμποδίσουν και να απαλύνουν. Σέβονται τον κήρυκα αλλά τον υπονομεύουν. Διστακτικές περιφέρονται αυτές οι γυναίκες και μοιρασμένες να προφυλάξουν τον ουρανό. Να προστατεύσουν τους ανθρώπους από τον κήρυκα. Να αποβιβάσουν τον κήρυκα στους ανθρώπους. Να τον λογοκρίνουν και να προλάβουν την ταραχή του θεού γιατί με το ελάχιστο ο θεός τρομάζει. Να πραΰνουν την λύπη των ανθρώπων γιατί είναι φιλάνθρωπες και προστάτριες των ανθρώπων. Είναι δεισιδαίμονες και γνωρίζουν πως οι καταστάσεις των ανθρώπων έχουν τρομαχτικά ονόματα που ερεθίζουν το χάος. Το εξαγριώνουν και τότε αρχινάν να περιχύνονται τα καυστικά του αίματα. Η κατάσταση ετοιμασίας του κήρυκα και το επικίνδυνο όνομά της η Ετοιμασία. Η κατάσταση της αναγγελίας κι αυτό το όνομα Αναγγελία.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ:

Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ:Τότε η κόρη είπε με κόπο. Εθνική γυναίκα γιατί επάνω στο μέτωπό της έχει φυλαγμένο ένα θρύμμα από πόλη. Το μέτωπό της είναι υπερβολικά μεγάλο και φαλακρό. Στη μέση κι ανάμεσα στους στρογγυλούς λόφους του μετώπου είναι σκαλισμένο βαθιά. Άνοιγε και έβγαινε ένα κομμάτι από απλή πέτρα των χωμάτων είχε μπηχτεί εκεί και ήταν φυτεμένη. Όπως το τρύπημα αυτιών των κοριτσιών κι η πέτρα έδενε απαλά με το δέρμα και με το κόκκαλο κι όλο εκείνο το κεφάλι έμοιαζε με την Έφεσο. Θησαύρισμα από την ουσία λίθος κι είπε αγωνιώντας
οι άνθρωποι δεν θα ενωθούν με τον κόσμο. Η γυναίκα αυτή πέθανε αμέσως!..


ΕΡΗΜΟΣ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ Ο,ΤΙ ΧΩΡΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ:
Ορφανή την περιτριγύριζε η άλλη.Με δυσπιστία την άγγιζε κι έψαχνε να βρει έναν κρυφό τόπο της πεθαμένης. Ανίχνευε να δει πού είναι ο θάνατος. Σήκωνε ένα χέρι κι έπεφτε βαρύ μ’ εκείνον τον μπουκωμένο γδούπο του θανάτου και αυτή δεν καταλάβαινε. Τρέμοντας μελετούσε τη νεκρή κι ο νους της δεν χωρούσε. Με αγανάκτηση τράνταζε τα μέλη κι απορούσε. Μετά στεκόταν άπρακτη. Κοίταζε γύρω έκπληκτη και πάλι εξανάρχιζε. Αυτή η γυναίκα έχει μιαν ιερή ηλιθιότητα. Φοβερή στην όψη αλλά τρομαγμένη και από μιαν άπληστη σεμνοτυφία έχει παραγεμίσει όλες τις γωνίες του σώματός της. Να γίνει όλο το σώμα της ίσιο και ομοιωμένο κι είχε γεμίσει όλα τα βαθουλώματα μ’ ένα αδρύ βαμβάκι. Έτσι εκρύφτηκε το ανώμαλο πρόσωπο του ανθρώπου. Άλλο δεν έχει στον κόσμο παρά το λόγο της αδελφής της και σ’ αυτόν συνέχεια επιστρέφει. Πάει να φύγει αλλά τρομάζει και ξαναγυρνά στον λόγο εκείνης. Σαν ένα ζώο όλο τριγυρνούσε κι έσκυβε και μύριζε το λόγο της νεκρής και ύστερα μιλούσε τώρα αυτή θα μασήσει τις άσπαστες λέξεις της. Κάθεται κι εξετάζει. ένα. δύο. Μετά χωρίστηκε στα δύο. Το μέρος που δεν είναι άνθρωπος και το μέρος που είναι άνθρωπος. Μετά που χωρίστηκαν ό,τι δεν είναι άνθρωπος έκλεισε κι έγινε σκληρό. τρία. τρίτη γεννήθηκε η έρημος. Έρημος ονομάζεται ό,τι χωρίζει αυτό που είναι άνθρωπος από αυτό που δεν είναι άνθρωπος. Έγιναν όλα τρία αλλά ό,τι είναι άνθρωπος θέλει να ενωθεί με ό,τι δεν είναι άνθρωπος. τέσσερα. Κόσμος είναι ό,τι δεν είναι άνθρωπος. Ο κόσμος έχει την ανάγκη. Ανάγκη ονομάστηκε γιατί αναγκάζεται. Κρύα και παγωμένη φυσά και κατεβαίνει από την φτωχούλα τη σερβία. Έχει αρσενικό όνομα ο Βαρδάρης. πέντε. αυτό που υπάρχει αναγκάζεται από αυτό που υπάρχει. Αυτό που υπάρχει αναγκάζεται από αυτό που δεν υπάρχει. έξη. παθαίνει ο κόσμος κι αυτή είναι η μοίρα του να παθαίνει. Έχτη ξημέρωσε η μοίρα του κόσμου ημέρα Παρασκευή. εφτά. αλλά η μοίρα του ανθρώπου είναι η πράξη σάββατο. ένα. καμμία πράξη δεν εμπιστεύτηκε ο κόσμος στους ανθρώπους.  Γιατί ο άνθρωπος χωρίζοντας από τον κόσμο αποκλείστηκε από την ανάγκη. Από την ανάγκη προπαντός εχωρίστηκε. δύο. Τότε παρουσιάστηκε στο μέρος που είναι ο άνθρωπος η ψυχή του ανθρώπου. Ψυχή είναι η ψυχή του εσφαγμένου. Η ψυχή ονομάστηκε Αύξηση επειδή εξογκώνει με τη βία τις πράξεις των ανθρώπων και με επιθυμία μεγαλώνει τα σώματα των ανθρώπων για να τα ενώσει ξανά με τον κόσμο. Προπάντων με την ανάγκη να ενωθεί. Αυτές είναι δύο φυσικές δυνάμεις. Η ανάγκη είναι του κόσμου και η αύξηση είναι του ανθρώπου. τρία. πέθανε η αδελφή της η Κυριακή. Κλείσε πάλε κλείσε κλείσου! μικρό πραγματάκι κλείσε τα μαλακά σου φύλλα. Μόλις που τα ακουμπά αυτή κι απαλά κι απαλά τα ακούμπησε αυτή και τώρα φεύγει και σ’ αφήνει αυτή πάει κι αποτραβιέται και πια δεν θα ξαναφανεί

όποιο κι αν είναι το τέλος του πολέμου
το αληθινό τέλος του πολέμου είναι δικαιοσύνη
είπε η γυναίκα με σπαραγμένη ανακούφιση.

[Μια απροσδόκητη αναγέννηση φύσηξε απότομα πάνω από σφαγές λαών κι αδιάφορη για τις σφαγές. Θα παρουσιαστεί με τη βία όπως η καταστροφή σαν εξουσία δόξας. Εκεί που όλα τελειώναν των ανθρώπων προτού το τέλος ο κόσμος ετελείωνε αρχινώντας. Αλλά οι άνθρωποι αποστρέφονται αυτή την τελευταία Αναγέννηση. Σφαδάζουν και δοξάζονται υποφέροντας. Η αναίτια Αναγέννηση ανασηκώνει από κάτω τους ανθρώπους σαν στέψη λογχισμένων. Μια αφύσικη αναζωογόνηση θα τους διεγείρει. Αλλά η μοίρα των ανθρώπων αντιστέκεται. Η φύση τους συντρίβεται κι έτσι ρημαγμένη υψώνεται. Από τη σύμφυρση τέλους κι αρχής. Από την εναντίωση των ανθρώπων γεννιέται ο εξής αιώνας οι άνθρωποι όρθιοι- Γιώργος Χειμωνάς, αποσπάσματα από το βιβλίο ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ]



Viewing all articles
Browse latest Browse all 235

Trending Articles