Αγαπάω σημαίνει κάνω ένδοξο έναν άνθρωπο, σημαίνει κάνω υπέρβαση του ανθρώπινου τέλους. Όποια να είναι η ιδέα κι όποια η προφητεία ο άνθρωπος θα χρησιμοποιεί πάντα ανθρώπους και πάντα με ανθρώπους θα επιστρέφει. Είναι ζωντανές οι ιδέες και επομένως ελεύθερα περιφέρονται επιστρέφουν και γεννώνται εκ των ένδον ξανά. Τέλος του ανθρώπου οι άνθρωποι.
Ο Δημήτρης Τσεκούρας γράφει για το σωματικό Γιώργο Χειμωνά στο Εργοτάξιο Εξαιρετικών Αισθημάτων «ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ» (Νο 109 Ιούλιος Σεπτέμβριος 2000)
Η αντίληψη του Γ. Χειμωνά για την Τέχνη και τον κόσμο συνοψίζεται στο απόφθεγμα του Proust: «η μόνη πραγματική ζωή είναι η λογοτεχνία». Ο ίδιος, πάλι, στον ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗφανέρωνε την πίστη του ότι «Τέχνη είναι ό,τι απόμεινε από τον Θεό. Ας αφήσουμε λοιπόν τους ανθρώπους να έλθουν μόνοι τους προς αυτήν».Η Τέχνη, λοιπόν, ένδειξη και απομεινάρι ενός πάντοτε αόρατου αλλά υπαρκτού –εφόσον κατονομάζεται- Θεού. Θόλος που σκεπάζει τους ανθρώπους και τους προφυλάσσει από τους υπόλοιπους ανθρώπους.Η Τέχνη, Δρόμος για την όποια προσέγγιση του άλλου. Όπως έκανε και είπε η Κυβέλη στον «Εχθρό του Ποιητή»: «Εργάστηκα πολύ για σένα αυτόν τον καιρό. Μετέφρασα για χάρη σου μια κέλτικη μπαλάντα. Ο συγγραφέας, μια τερατώδης ανάγκη του τίποτα, έτσι έλεγε.
Άλλος τρόπος από το σώμα δεν είναι κι η αφή του μέτρο έντασης και αξίας και ποιότητας του συναισθήματος.
Ό,τι κι αν γράφει ο Γιώργος Χειμωνάς δίνει την αίσθηση πως το γράφει με το κορμί του ολόκληρο να συμμετέχει και σαν να ξεπηδάνε οι λέξεις και τα φωνήεντα και τα σκληρά σύμφωνα από τα δάχτυλα το στόμα τα μάτια και το στήθος για να καταλήξουν καρφιά πάνω στο χαρτί. Και πως το κορμί των ανθρώπων είναι αυτό στο οποίο πρωτίστως απευθύνεται. Μετά στο μυαλό και τη σκέψη τους. «Είμαι ένα διάστημα και περιέχω όλους τους ανθρώπους και όχι τα αισθήματα και τις σκέψεις τους αλλά τα πρόσωπά τους και τα μέρη του κορμιού τους το χρώμα των ρούχων τους τα δάχτυλα κι άλλη δυνατότητα να ζω δεν έχω παρά να τους παρακολουθώ και να τους φαντάζομαι κα να τους υποδύομαι»
Οι άλλοι πάντα οι άλλοι στα κείμενά του. Σημείο αναφοράς. Αρχή και τέλος. «Πάντα οι άλλοι μας αναγκάζουν να αισθανθούμε. Με τη βία μας αναγκάζουν να αισθανθούμε. Οι άλλοι και η υπαρξιακήα αγωνία που προκαλούν όταν η ματιά τους απέναντί μας γίνεται άλλη.. Και χάρη σ’ αυτό έζησα τόσο καιρό με το να κάνω αντύπωση στους ανθρώπους και να τους απασχολώ διαρκώς κι έτρεμα όταν έβλεπα ν’ αλλάζει η συμπεριφορά τους κι αγωνιζόμουν…»
Ευλαβής παρατήρηση στις αιματηρές και οριακές συνήθως σχέσεις των ανθρώπων και των σωμάτων τους. Παρατήρηση που ξεκινάει από την ιδιαίτερη πρώτη στιγμή δύο ανθρώπων…
Το τέλος των ανθρωπίνων σχέσεων εμπεριέχει την προδοσίακαι τη βρωμιά την απουσία καθαρότητας. Υποθέτω με την έννοια πως στο τέλος της σχέσης δεν είμαστε ποτέ ίδιοι αλλά τελεσίδικα έχουμε μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο. «Είχα από πριν ζήσει την ιστορία μιας βαθιάς μας σχέσης αφού απ’ όλες μας τις σχέσεις και τις πιο ιδανικές βγαίνουμε στο τέλος προδομένοι βρωμισμένοι»
Η αφή ως μέτρο έντασης και αξίας. Μονάδα βαρύτητας και ποιότητας του συναισθήματος. «Τι είδους φίλοι είναι αυτοί που δεν τους είδα ποτέ να κάνουν μια φιλική χειρονομία ένα χτύπημα στην πλάτη κι ένα πιάσιμο χεριού»
Εικόνες απόλυτα ερωτικές όμοιες με ζωγραφιές του Daliκαι μουσικές του Wagner: «… Κι ύστερα θα με φιλήσεις στο στόμα θα γλείφουμε τις γλώσσες μας. Όπως στους εραστές κάποια σοφία έχουν αυτά. Τα σάλια είναι για να κάνουν απαλότερο το φρικτό ακούμπημα των σωμάτων».Περιγραφή του σώματος. Ολόκληρου του σώματος. Της γύμνιας του. Περιγραφές που εξυπηρετώντας ασφαλώς το σκοπό της αφήγησης μοιάζουν «ειδωλολατρικές» «μυστικές» και πεντακάθαρα ανθρώπινες. Περιγραφές-ύμνοι τους ανθρώπινου σώματος και του μεγαλείου του. «Η σάρκα του είναι ελαστική κι όχι σκληρή έχει μια θηλυκιά σφιχτή σάρκα. Φαρδιά μεγάλα στήθια και λίγο πλαδαρα.. Η καμάρα των μηρών κι οι μαρμάρινες κλειδώσεις οι τένοντες λυγερές βέργες και κοπάδια αίλουροι σκαρφαλώνουν σκαρφαλώνουν. Το πρόσωπο βρεγμένο από τα φύκια βυζαίνω το μακρύ σταλακτίτη την πελώρια κρεμαστή καρδιά ρουφώ το αίμα της το καταπίνω».
Κι όσο κι αν οι άνθρωποι στο έργο του Γιώργου Χειμωνά παρουσιάζονται με τα αποτρόπαια πρόσωπά τους αδειασμένα από αίμα όπως τα πρόσωπα ανθρώπων που κανείς τους έρωτας δεν αμείφθηκε ωστόσο ο άνθρωπος τελικά θριαμβεύει ή καλύτερα ο άνθρωπος μαζί με έναν –τουλάχιστον- ακόμη άνθρωπο πλάι του. Όποια να είναι η ιδέα κι όποια η προφητεία ο άνθρωπος θα χρησιμοποιεί πάντα ανθρώπους και πάντα με ανθρώπους θα επιστρέφει. Τέλος του ανθρώπου οι άνθρωποι.
Ο Υπερήφανος ασκητής της γλώσσας με τη μυθολογική του υποψία πως η γλώσσα του ανθρώπου δεν μιλήθηκε ακόμη ολόκληρη
Γι αυτό και την ορύσσει και την κατακερματίζει λες και επιθυμεί να κοιτάξει πώς είναι η γλώσσα από μέσα. Ανατρέπει τη σύνταξη προκαλώντας με τον τρόπο αυτό μια καινούργια θέαση της γλώσσας, δηλαδή του κόσμου και των δυνατοτήτων του. Υπερβαίνει τη στίξη του θαρρείς κι όταν γράφει δεν θέλει να πάρει ανάσα (ή απαγορεύει σε μας να πάρουμε ανάσα καθώς διαβάζουμε) ή αρνείται να σχολιάσει όσα γράφει παρασύροντας με τον τρόπο αυτό τον αναγνώστη σε έναν πρωτοφανή αναγνωστικό ίλιγγο. Δημιουργεί νέες παρθένες λέξεις έτσι όπως κάθε υπερφυής άνθρωπος μπορεί… Οι «αλλόκοτοι» συχνά συνδυασμοί λέξεων συνιστούν γλωσσικές αποκλίσεις διευρύνοντας σημασιολογικά το γλωσσικό πεδίο: «Έσπασε ένα μπουκάλι λύπη εδώ / Βγάζει μια φωνή ντυμένη σο χρυσάφι/ Που τα λέμε θυμωμένα σπυριά».Και πάντοτε κάτω από τα κείμενά του αισθάνεσαι έτοιμα να εκσφενδονιστούν νοήματα εικόνες και ιδέες άλλων κειμένων άλλων ομοτέχνων του (Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός και πλήθος άλλοι). Είναι ζωντανές οι ιδέες έλεγε και επομένως ελεύθερα περιφέρονται επιστρέφουν και γεννώνται εκ των ένδον ξανά.
Το έργο του Γιώργου Χειμωνά είναι μια απέραντη θάλασσα. Αγκαλιάζει το σώμα και μουδιάζει το νου όπως μετά από επαφή που ξεκινάει με λύσσας και τρυφερά καταλήγει…
Αλλά στη γωνία κάτι άλλο παραμονεύει. Πάντα.
Φαντασιώνω ότι ο Γιώργος Χειμωνάς πήγε μια εκδρομή. Έτσι κι αλλιώς την εκδρομή έχει δικαίωμα να την απαιτήσει οποιοσδήποτε και χωρίς κανέναν λόγο.
[ΠΗΓΗ: Εργοτάξιο Εξαιρετικών Αισθημάτων ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ στο τεύχος 109 που ήταν αφιερωμένο στο Γιώργο Χειμωνά – Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2000]
